همه می گویند نیاز، مادر اختراع است ولی خودکار به خاطرمشکلات خودنویس و به ستوه آمدن مصرف کنندگان آن اختراع شد . 

 یکی از مشکلات خودنویس این بود که جوهرش به سرعت خشک نمی شد و زمان می برد. در سال 1938 یک روزنامه نگار مجارستانی به نام لازلو بیرو  ( Laszlo Bire ) که از خودنویس خود و زمان زیادی که برای خشک شدن لازم داشت به ستوه آمده بود با دیدن مرکب چاپ که در چاپ روزنامه استفاده می شد و به سرعت خشک می شد به این فکر افتاد که از مرکب چاپ داخل خودنویس استفاده کند. ولی مرکب چاپ هیچگاه به نوک خودنویس نرسید چون غلیظ بود و نمی توانست در شیار نوک خودنویس جاری و به سطح کاغذ برسد .

او از برادرش که یک شیمیدان بود کمک گرفت و با تغییراتی اندک در مرکب جوهر کمی از غلظت آن کاست و چیزی شبیه جوهر خودکار امروزی را ابداع نمود ولی با این حال هنوز هم این جوهر غلظت بالایی برای روان شدن در خودنویس را داشت و لذا خودنویس را کنار گذاشت و به فکر قلم جدیدی افتاد که بتواند این جوهر غلیظ که سریع هم خشک  میشود را به سرح کاغذ برساند .

بنابراین با کمک برادر خود توانست یک مکانیزم و ساختار جدیدی که ما امروز در فارسی به نام خودکار و در انگلیسی به نام  Ball Point Pen ( قلم نوک ساچمه ای ) می شناسیم اختراع کند .

ساختار خودکار بسیار ظریف ولی در عین حال بسیار ساده است. یک خودکار از سه قسمت اصلی تشکیل شده است. ساچمه در نوک و محل اتصال کاغذ، بدنه نگهدارنده ساچمه  و نهایتا مخزن جوهر غلیظ .

در زیر تصویر بزرگ شده خودکار را مشاهده می نمایید .